Korzenie herbaty
Herbata pochodzi z południowo-wschodniej Azji. Chińczycy nazywali ją te. Anglicy zmienili nazwę na tea, natomiast my dodaliśmy łacińskie słowo herba, czyli zioło. Jednak jak doszło do tego, że napój ten dotarł do Europy? Większość osób myśli iż zawdzięczamy to anglikom. Tak nie jest. Wiek XVII, Holendrzy na swoich statkach przywożą listki wiecznie zielonego krzewu herbacianego, rozprowadzają je do Włoch, Niemiec, Portugalii i Francji. Do Anglii dotarły dzięki Katarzynie Bragandzie, która była księżniczką portugalską i miała poślubić króla Karola II, jej posagiem były właśnie te szlachetne liście. Rok 1698 cesarz Chin, obdarował cara Aleksandra drogocennymi liśćmi, od tej pory zaczął się regularny handel między Chinami a Rosją. Później zaczęto handlować między państwami. W ten oto sposób herbata przestała być delikatesem najwyższych sfer. Nie którzy mówią, że jest jej tyle gatunków ile chińczyków żyje na świecie. Czy rzeczywiście? Postanowiłam przybliżyć Wam tylko nieliczne z nich.
Zacznę od popularnej czarnej herbaty. Zależy od tego z jakich liści powstaje(najlepsze są młode z górnej części krzewu), te również dzielą się na różne kategorie. W każdym przypadku listki poddawane są długiemu procesowi fermentacji, temu zawdzięczają swój czarno-brązowy kolor. Do najbardziej popularnych gatunków należą: ceylon, assam, yunnan i darjeeling. Napar tej herbaty ma barwę bursztynową o wyrazistym smaku i aromacie. Pobudza mniej gwałtownie niż kawa, ale działa dłużej. Pomaga przy niestrawności, można nim przemywać zmęczone oczy i rany po ukąszeniach owadów. Herbata zielona jest wytwarzana z niefermentowanych zielonych liści krzewu herbacianego. Jej napar jest koloru cytrynowo żółtego i delikatny trochę korzenny smak oraz aromat. Ma mniejszą zawartość kofeiny niż czarna, lecz dużo więcej katechin- antyoksydantów działających sliniej niż witaminy C i E. Jej zalety to pomoc w zwiększeniu odporności, obniżeniu poziomu cholesterolu, normalizacji ciśnienia. Polecana jest również przy nadkwasocie. Pu erh pochodzi z junnanu- południowej prowincji Chin. Dawniej była herbatą przeznaczoną tylko dla głowy państwa. Listki poddawane są krótkiej fermantacji, później leżakują (kilka lub kilkadziesiąt lat) w grotach. Napar ma czerwoną barwę, zapach wilgotnej ziemi i dużą zawartość kofeiny. Jej zalety to wspomaganie pracy wątroby, działanie moczopędne obniżanie poziomu cholesterolu, pobudzanie, poprawę pamięci. Eiksir życia. Tak często nazywana jest biała herbata. Wytwarzana jest tylko w Chinach i na Sri-Lance. Wczesną wiosną zbiera się jej listki a w zasadzie pączki, które o tej porze są pokryte białymi włoskami. Następnie poddaje się je suszeniu w niskiej temperaturze. Napar jest jasnożółty. Herbata biała ma cechy wspólne z zieloną. Obydwie mają niską zawartość kofeiny, są bogate w katchiny. Orzeźwiają, wzmacniają, oczyszczają. Jest doskonała na upały. Teraz delikatnie fermentowana, bardzo rzadka i wykwintna herbata. O jakiej mowa? Oczywiście o herbacie żółtej. Tu dużą role odgrywa naczynie w którym się ją podaje. Napar zawiera małą ilość kofeiny, nuta smakowa jest miodowo-czekoladowa. Barwa bladożółta z różowawym odcieniem widocznym na ściankach filiżanki. Usuwa z organizmu szkodliwe substancje, bardzo dobrze wpływa na układ trawienny i przywraca siły witalne. I ostatnia z herbat czyli Yerba Mate. Powstaje nie z liści krzewu herbacianego jak duża większość, lecz z ostrokrzewu paragwajskiego. Przed suszeniem listki parzy się jednorazowo lub dwukrotnie. Napar w smaku odrobinę przypomina herbaty zielone, aromat jest nieco dymny. Ma duża ilość kofeiny i zalet. Działa moczopędnie, antyreumatycznie, zwiększa wytrzymałość mięśni, bardzo dobrze gasi pragnienie, likwiduje uczucie głodu i pragnienie, reedukuje stres, poprawia koncentrację.
Jak parzyć herbaty? Istnieje na ten temat wiele poradników, książek itp. Przechowywanie. Najlepiej po kupieniu herbaty włożyć ją do szczelnego pojemnika gdzie nie będzie chłonęła innych zapachów i wilgoci. Dodatki. Czasami, żeby wzbogacić smak herbaty dodaje się do niej karmel, cynamon, kwiaty, suszone owoce, albo olejki aromatyczne. Sztuczne aromaty to zapach tańszych herbat. Słodzenie. Pu erh zachowa w pełni swe walory, jeżeli nie będzie słodzona. Biały cukier dodajemy do herbat białych bo nie zmienia ich delikatnego aromatu, pozostałe słodzi się miodem bądź też cukrem trzcinowym. Naczynie i woda. Najlepsze do parzenia są porcelanowe czajniczki z przykrywką. Jeżeli wiemy, że woda z kranu jest niezbyt dobra to trzeba ją przefiltrować lub używać nisko węglanowej nie gazowanej wody mineralnej. Zaparzenia. Herbaty białą i zielona zalewamy woda o temp 80-90 st.C. Białą parzymy do 8 min, zieloną 3-5min. 70-80st. C to temperatura wody do zalewania żółtej i mate. Parzymy żółtą 3-5min, białą 10-15min. Inne herbaty zalewamy wrzątkiem i parzymy kilka minut. Tę samą porcję zielonej herbaty i fusy białej można parzyć kilkakrotnie. Myślę, że udzieliłam Wam najważniejszych wskazówek w dziedzinie herbat. Tak więc miłej herbatki :)
Jak parzyć herbaty? Istnieje na ten temat wiele poradników, książek itp. Przechowywanie. Najlepiej po kupieniu herbaty włożyć ją do szczelnego pojemnika gdzie nie będzie chłonęła innych zapachów i wilgoci. Dodatki. Czasami, żeby wzbogacić smak herbaty dodaje się do niej karmel, cynamon, kwiaty, suszone owoce, albo olejki aromatyczne. Sztuczne aromaty to zapach tańszych herbat. Słodzenie. Pu erh zachowa w pełni swe walory, jeżeli nie będzie słodzona. Biały cukier dodajemy do herbat białych bo nie zmienia ich delikatnego aromatu, pozostałe słodzi się miodem bądź też cukrem trzcinowym. Naczynie i woda. Najlepsze do parzenia są porcelanowe czajniczki z przykrywką. Jeżeli wiemy, że woda z kranu jest niezbyt dobra to trzeba ją przefiltrować lub używać nisko węglanowej nie gazowanej wody mineralnej. Zaparzenia. Herbaty białą i zielona zalewamy woda o temp 80-90 st.C. Białą parzymy do 8 min, zieloną 3-5min. 70-80st. C to temperatura wody do zalewania żółtej i mate. Parzymy żółtą 3-5min, białą 10-15min. Inne herbaty zalewamy wrzątkiem i parzymy kilka minut. Tę samą porcję zielonej herbaty i fusy białej można parzyć kilkakrotnie. Myślę, że udzieliłam Wam najważniejszych wskazówek w dziedzinie herbat. Tak więc miłej herbatki :)