Projekty iEARN w Edukacji - opis.


2004-08-03

I*EARN (International Education and Resource Network), w języku polskim przyjęło się stosować nazwę Międzynarodowa Sieć Pomysłów Edukacyjnych jest zestawem programów edukacyjnym dla młodzieży całego świata. Przewodnim hasłem, które oddaje możliwości tkwiące w ideach programu jest „Młodzież może zmienić świat wykorzystując globalną telekomunikację”. Początkowo w przedsięwzięciu, którego pomysłodawcą i pierwszym sponsorem był Amerykanin Peter Copen brała udział młodzież z ZSRR i Stanów Zjednoczonych. Był to rok 1988. Młodzież paru szkół amerykańskich mogła za pomocą poczty elektronicznej wymieniać informacje z młodzieżą kilku szkół rosyjskich. Polskie początki sięgają września 1996, gdy szkoły z Krakowa i Warszawy rozpoczęły uczestniczyć w programach I*EARN.

Działające w Warszawie żeńskie Prywatne Liceum im. Cecylii Plater-Zyberkówny (założone w 1883 roku, reaktywowane w 1993 roku) realizuje zadania dydaktyczne m. in. w oparciu o projekty I*EARN-u.

I*EARN umożliwia wychowawcom i nauczycielom korzystać z ciekawych narzędzi edukacyjnych.

Realizacja projektów I*EARN

Jednym z ciekawszych projektów wydaje się być projekt „Stara chata”.

Przykładowy opis projektu:

Stara chata – An old hut

PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA:
- Poznanie obiektów etnograficznych z zakresu kultury osadnictwa w Twoim Kraju..
- Ludzie zawsze szukali schronienia... Najchętniej kryli się w "naturalnych chatach" np. grotach, jaskiniach lub budowali szałasy. Odkryte przez archeologów pozostałości konstrukcji mieszkalnych świadczą, że budowano je w różnych okolicznościach. W V tysiącleciu przed naszą erę na całym obszarze od Morza Czarnego do Morza Północnego pierwsi rolnicy budują pierwsze chaty.
- Początkowo w osadzie żaden "dom" nie wyróżniał się od innych ani wielkością, ani wyposażeniem.
- W miarę upływu lat styl uległ zmianie, ludzie bogacili się, doskonalili też techniki budowy, a nawet budowali pierwsze miasta ( Mezopotamia 3700 lat p.n.e.).

OPIS PROJEKTU:

1. Wybierz jedną z najstarszych chat w Twoim otoczeniu.
- Prześlij nam historię swojej chaty, albo opisz ją.
- Czy wiesz, gdzie zachowała się najstarsza chata w Twoim Kraju, która jest zamieszkała ?
2. W swoim opisie powinieneś podać:
- miejsce, gdzie chata się znajduje.
- z jakiego pochodzi okresu
- architektura (styl w jakim była budowana)
- rysunek chaty lub zdjęcie
- plan chaty (rozmieszczenie izb)
- rekwizyty znajdujące się w chacie
- zajęcia gospodarzy
- szatę roślinną najbliższej okolicy
- wywiad z ludźmi mieszkającymi obecnie w chacie
3. Zawsze możesz wykorzystać komputer w Twojej pracy. Mamy nadzieję, że projekt ten poszerzy zrozumienie różnorodności kulturowej naszej planety Czekamy na Twoje pomysły!

WIEK I LICZBA UCZESTNIKÓW:
Bez ograniczeń

WAŻNE ADRESY:
Koordynator programu:
Tadeusz Bury
Zespół Szkół Nr 1
81-364 Gdynia
ul. 10 Lutego 26
e-mail: btx@key.net.pl
Prace nt. projektu:
http://eco.mech.pg.gda.pl/~adas/index1.html
http://www.sni.edu.pl/proj/adam/abraham/anteks_pl.htm

Przy realizacji projektu korzystamy ze swoistej ścieżki: najpierw realizujemy elementy turystyki poszukując w okolicy odpowiedniego obiektu, godnego opisania. Przystępując do opisania położenia obiektu realizujemy treści z geografii. Opisując styl jego budowy sięgamy do architektury, zahaczając przy okazji o historię przy ewentualnym opisie uwarunkowań historycznych jakie przyczyniły się do budowy obiektu. Hasło „chata” traktujemy umownie, gdyż tak na prawdę równie dobrze możemy badać i opisywać najstarsze budowle, które służyły za schronienie ludziom. Przy dokumentowaniu informacji o chacie możemy narysować jej plan , a więc wkraczamy w zakres elementów wychowania technicznego. Możemy badania wzbogacić o utrwalony na magnetofonie lub przy pomocy kamery wywiad z osobami, które zamieszkują chatę, bądź też mieszkając w pobliżu mogą przekazać ciekawe informacje dotyczące budowli. To jest już działalność reporterska. Oczywiście można też opisać świat roślinny i zwierzęcy jaki występuje w bezpośredniej bliskości od chaty – elementy biologii.
Po powrocie do bazy jaką stanowi przeważnie szkoła (może to być również klub, organizacja młodzieżowa lub grupa kolonijna, czy też szpital, w którym udział w projektach I*EARNu pozwala na oderwanie się od często długotrwałych problemów związanych z rekonwalescencją) można przystąpić do porządkowania zebranych materiałów. Opracowując zgromadzone informacje możemy przetworzyć je tak, aby można było udostępnić je w Internecie. Ten etap można zrealizować na lekcjach informatyki lub na zajęciach koła informatycznego.
Po umieszczeniu opisu chaty na stronie WWW możemy rozważyć udostępnieniu tych informacji w języku np. angielskim, tak, aby informacja mogła trafić do szerszego kręgu odbiorców.

W ten oto sposób uczestnik działań edukacyjnych w oparciu o program I*EARNu ma możliwość w naturalny sposób kontaktu z przedmiotami nauczania:
- geografia
- historia
- wychowanie techniczne
- biologia
- informatyka
- język obcy
a ponadto: elementy turystyki - krajoznawstwa, reportażu, architektury.

Ten sposób podejścia spowodował, że wiele szkół w Argentynie działa całkowicie w oparciu o projekty I*EARNu.

W roku szkolnym 1998/99, będąc wychowawcą klasy ósmej z grupą entuzjastów rozpoczęliśmy realizację projektu „Zwierzęta wokół nas”.
Doprowadziło to nas do bliskich kontaktów ze Stacją Morską Uniwersytetu Gdańskiego w Helu, gdzie uczniowie zajmowali się opisywaniem fok. W efekcie uczestniczyli w programie telewizyjnym TELERANEK, gdzie występowali w roli młodych ekspertów. Następstwem tych działań było zorganizowanie w Helu międzynarodowych warsztatów I*EARN w maju 2000 roku w oparciu o helskie fokarium.
Foczy temat doprowadził nas do Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeża w Gdańsku-Oliwie. Młodzież zajmowała się zbieraniem informacji na temat żyjących tam zwierząt. Było to o tyle ciekawe, że w rozmowach z pracownikami ogrodu zoologicznego zmieniało się spojrzenie uczniów na otaczający świat, w którym często funkcjonują nieprawdziwe opinie jak np. dlaczego dużo jeży ginie pod kołami pojazdów na asfaltowych drogach.
Większość zapytanych osób jako powód ginięcia jeży na szosach podawała ich małą prędkość przemieszczania się. Tymczasem jeże potrafią się szybko poruszać, a na drogach giną zwabione przez siadające na rozgrzanym asfalcie owady, które stanowią łatwą zdobycz.
Rodzice nie byli zdziwieni, gdy okazało się, że dwie klasowe wycieczki ósmoklasistów wiodły do polskich ogrodów zoologicznych. Tak udało nam się zwiedzić Wrocław, gdzie jeden dzień spędziliśmy w królestwie Państwa Gucwińskich. Drugi dzień był przeznaczony na kontakt z zabytkami Wrocławia, pobytem w Ogrodzie Botanicznym i orientalnym Ogrodzie Japońskim, który był namiastką odległej Japonii.
Druga wycieczka wiodła do Warszawskiego Ogrodu Zoologicznego. Tym razem poznaliśmy Warszawę od strony świata zwierząt, a potem rozkoszowaliśmy się pobytem w Parku Łazienkowskim.
Wędrując prywatnie po okolicach Krynicy Górskiej widziałem wiele drewnianych cerkwi, które w każdej chwili mogą ulec zniszczeniu, np. w wyniku pożaru. Państwo nie ma środków na dokumentowanie tych zabytków. Gdyby młodzież tamtejszych szkół zechciała zająć się dokumentowaniem tych zabytków, choćby w ramach projektu „Stara chata” miałaby ciekawe zajęcie związane z edukacją regionalną. W wielu przypadkach doprowadziłoby to do zebrania dokumentacji dotyczącej tych obiektów.

Należy zdawać sobie sprawę z negatywnych skutków umieszczania szczegółowych informacji o zabytkach w sieci Internet. Internetowe publikacje mogą przyciągnąć amatorów szybkiego wzbogacenia się, którzy po splądrowaniu często nie zabezpieczonych w jakikolwiek sposób zabytków mogą chcieć zatrzeć ślady swojej działalności podpalając obiekt.

PROJEKTY I*EARN W EDUKACJI
www.sni.edu.pl/iearn/
Tadeusz Bury
Gimnazjum Nr 1 w Gdyni
btx@key.net.pl