Repty Śląskie to jedna z dzielnic leżącego w odległości kilku kilometrów pięknego miasta Tarnowskich Gór. Położone są w niezwykle malowniczej części Wyżyny Śląskiej i urzekają wszystkich, którzy odwiedzają to miejsce. Urzekają krajobrazem oraz gościnnością ich mieszkańców.
Z tym miejscem związana jest bogata historia oraz wiele zabytkowych miejsc. Bogata historia, bo pierwsze wzmianki o Reptach zawarte są w wielu oficjalnych dokumentach pochodzących już z XII wieku, a są to:
Bulla papieża Innocentego III z 12.08.1201 roku oraz dokumenty księcia Mieczysława Opolskiego również z 1201 roku.
Z tym rokiem, oraz wymienionymi osobistościami związane są początki Parafii Św. Mikołaja, gdyż to właśnie wtedy Ojciec Święty zatwierdził wszystkie posiadłości należące do Zakonu Norbertynów wraz z tym, co otrzymali od księcia Mieczysława Opolskiego, a były to między innymi Repty.
I tak się wszystko zaczęło. To Norbertyni wybudowali pierwszy, mały drewniany Kościółek
i założyli parafię, lecz „urzędowo” powstała ona nieco później, bo w 1325 roku.
Nie da się dokładnie określić jak długo prowadzili ją zakonnicy, ale wiemy, że dzięki ich ofiarnej pracy Repty zyskiwały rozgłos. Do ich rozsławienia przyczynił się też rozwój górnictwa, bo tereny te były bogate w rudonośne kruszce. Istniały tutaj w latach 1247-1872 kopalnie srebra, cynku i ołowiu, co przyczyniało się do zamożności mieszkańców.
Wracając myślami do Parafii, wspomnieć należy, że znany polski kronikarz Jan Długosz podaje wiadomość o budowie następnego Kościoła – już nie drewnianego, – ale brak konkretnej daty. Wiemy, że był on otoczony murem cmentarnym i był czynny do 1871 roku. Kiedy zaczął zagrażać bezpieczeństwu ze względu na swój stan, zbudowano nowy masywny Kościół z kamienia i cegły w stylu neogotyckim, który istnieje do dnia dzisiejszego.
Fundatorem świątyni był hr. Guido Henckel von Donnersmark.
Bardzo ciekawe pod względem przyrodniczym jest otoczenie Kościoła. Źródła podają, że obecny neogotycki kościół znajduje się tam, gdzie rósł „ Święty Gaj Dębowy ”.
Prawdopodobnie w nim prapraprzodkowie pogańscy oddawali cześć bożkowi Światowidowi.
Ostatni z najokazalszych dębów szypułkowych z owego Gaju zniszczyły huragany w latach pięćdziesiątych naszego wieku. Do dnia dzisiejszego zachowały się jego szczątki.
Drzewostan ogrodu plebańskiego jest niezwykle bogaty, gdyż dbali o to kolejni gospodarze.
Zobaczyć tam możemy: świerki srebrzyste, okazałe lipy, dęby, magnolie, egzotyczne odmiany klonów i wiele innych.
Jednak największą atrakcją owego ogrodu jest rosnący tam, ogromnych rozmiarów kasztan jadalny, którego ojczyzną są obszary basenu Morza Śródziemnego. Nie wiadomo dokładnie kto i kiedy posadził to niezwykłe drzewo mające: 28 metrów wysokości, 22 – metrową koronę i obwód liczący blisko 7,5 metra. Jednak prawdopodobnie został wyhodowany
z nasion , które przywiózł z Włoch jeden z proboszczów parafii. Jest on jedynym okazem na południu Polski. Liczy sobie około 450 lat i nadal owocuje.
To właśnie drzewo z Rept należy do najstarszych pomników przyrody w Europie Środkowej.
Zdaniem specjalistów może cieszyć oczy jeszcze najwyżej przez 100 lat, dlatego już dziś pomyślano o jego godnym następcy i posadzono kasztan jadalny rodem z Maroka. Ma on już 15 lat i 2 metry wysokości.
Kolejnym miejscem w Reptach, godnym uwagi jest Źródełko Młodości znajdujące się niedaleko kościoła. To miejsce odwiedzane jest bardzo często nie tylko przez mieszkańców, ale również przez gości. W roku 1999 rozpoczęto tam prace renowacyjne, które ukończono po miesiącu i już 31 maja 1999 roku poświęcono to miejsce i odprawiono Nabożeństwo ku Czci Matki Bożej. Zbudowano tam przepiękną kapliczkę w której umieszczono figurkę Matki Bożej Ubogich, która pochodzi z Banneux położonego na płaskowyżu belgijskich Ardenów. Z Belgii do Rept figurkę przywiozła Rodzina Wojtas.
Repty Śląskie to również Zabytkowa Kopalnia, Sztolnia i wiele innych ciekawych miejsc godnych uwagi, które warto zobaczyć.

Opracowała: Małgorzata Łysik na podstawie:
Rozmowy z ks. K. Gruszka proboszczem parafiiśw. Mikołaja oraz materiałów przez księdza udostępnionych.