Biografia Króla Reggae

     Jeszcze jako dziecko Bob razem z matką pojechał do stolicy- Kingston. Spodziewając się niezłej pracy i dużych zarobków, okazało się, że żyli w tzw. „slumsach”. Ludzie byli tam traktowani jako margines społeczny. Dlatego Marley ze swoim przyjacielem chciał pokazać poprzez muzykę pozytywną stronę życia. Mimo to, że im się nie układało, artyści nie przestawali dobrze myśleć o świecie. Zaczęli tworzyć utwory noszące pokój, miłość i nadzieję, że kiedyś przyjdzie dzień zapłaty i wszyscy będą żyć tak jak się im należy, że nie ma ludzi gorszych czy lepszych wszyscy jesteśmy tacy sami, równi sobie.

    Pewnego dnia, gdy Robert szedł ulicą, podśpiewując sobie, natchnął się na jednego z producentów muzycznych Leslie Konga, który zaproponował mu pierwsze nagranie. To ośmieliło go i wkrótce wraz z dwojgiem przyjaciół założył zespół – „The Wailers”. Po kilku wydanych albumach grupa się rozpadła. Od tamtej pory Bob sam zajął się muzyką. Był coraz bardziej rozpoznawany, a jego single zajmowały pierwsze miejsca w notowaniach list przebojów. Dzięki niemu ludzie zainteresowali się życiem innych, a Jamajka stała się narodem, który stworzył króla reggae. 11 maja 1981r. Bob Marley zmarł na raka (czerniaka- nowotwór skóry, który jest chorobą białych).

      Już wcześniej wykryto mu tę chorobę, lecz on jako rastaman wierzył, iż jego ciało jest świątynią i jeśli Jah - czyli Bóg będzie go chciał do siebie, to sądził, że jego ziemskie życie dobiega końca
i Stwórca go wzywa, by czuwać nad ludźmi. Nie wierzył w medycynę, twierdził że lekarze to kłamcy i oszuści.
    
     Jego muzyka jest znana do dziś. Uważa się, że Bob jest królem muzyki reggae - tak zawsze było, jest i zostanie na wieki.