List do dorosłych

Mieszkamy w kraju, gdzie młodzież jest rozpuszczona i niewdzięczna, a dzieci wychowuje się bezstresowo. W mediach ciągle słyszymy o nowych aferach politycznych, o lustracji i wypadkach spowodowanych przez pijanych kierowców, czasem przewinie się jakaś informacja o
„zdemoralizowanej młodzieży”, a zaraz po niej zapewnienia ministrów, że „tak być nie może, trzeba to zmienić!”

Rzadko słyszymy, że my (czyli młodzież) robimy coś pożytecznego. Dlatego staramy się w jakikolwiek sposób odezwać, pokazać, że coś jest dla nas ważne, że oczekujemy od Was Drodzy Dorośli, wysłuchania naszych trosk i problemów.

Kiedy wyjdziemy już na te neonowe, sztuczne, plastikowe ulice, widzimy na nich młodzież, równie sztuczną i plastikową. Wszyscy chcą się jakoś wyróżniać, zwrócić na siebie uwagę, zaprotestować, sami nie wiedząc przeciwko czemu. Każdy z nas pragnie coś powiedzieć temu światu, który zdominowany jest przez problemy i afery dorosłych, gdzie nikt nie ma czasu na zwykła rozmowę, bo mama jest zajęta pracą w domu, tata w delegacji, a dziadkowie pochłonięci serialem w telewizji.

Rodzice dziwią się, że ich dzieci na coś narzekają, przecież mają wszystko, komputer z Internetem, najnowszy model telefonu, odtwarzacz mp4 i wysokie kieszonkowe, czego mogą jeszcze chcieć?

Jesteście strasznymi materialistami, widzicie tylko dziury w budżecie, akta w IPN-ie, źle posprzątany pokój, a nie widzicie niemal globalnego problemu, jakim jest brak zrozumienia młodzieży. Przecież kiedyś i my będziemy dorośli jeśli nikt teraz nie wyciągnie do nas ręki, to i nasze dzieci jej nie zobaczą, bo z kogo mamy wziąć przykład. Każda próba, porozumienia się z „Waszym” światem kończy się fiaskiem.

Przeważnie zaczynamy Was denerwować samym wyglądem: „O ubierze to się taki jeden z drugim w jakieś szmaty i łazi po tych ulicach, jakby to domu nie miał! Aż strach przejść!”

Kochani Dorośli, wygląd to tylko maska! Co mamy zrobić, żeby zwrócić Waszą uwagę, jeżeli wszystkie sposoby zawiodły? To jest problem młodzieży na całym świecie, nie uważacie, że czas wreszcie zainteresować się nami? Kiedy mówimy, że chcemy żeby zbudowano nam jakiś klub, cokolwiek co mogłoby być dla nas, słyszymy: „Przyjdą te bydlaki, chuligany i wszystko popsują, szkoda tylko pieniędzy.”

Pewnie, że szkoda, ale czy młodzież to tylko „chuligany” i „bydlaki”? Czy nic nam się już nie należy? Owszem są też tacy, którzy niczego nie szanują, niszczą wszystko, ale czy można według nich oceniać resztę? Wszyscy wymagają od nas posłuszeństwa, kultury, wychowania, a z kogo mamy brać przykład?

W telewizji ciągle tylko o przemytach, aferach, lustracjach, kłamstwach, o błazeńskiej postawie polityków. Na tym się wychowujemy, a wiadomo, że „Czym skorupka nasiąknie za młodu...” Zastanówmy się chwilę nad tym znanym powiedzeniem.

Żyjemy w XXI w., w IV Rzeczpospolitej, a nie potrafimy nawet dogadać się ze sobą. Odmienność każdego z nas jest z góry potępiana. Fakt, może czasem za bardzo chcemy się wyróżniać, stajemy się niemili i chcemy więcej, niż możecie nam dać. Może to my Was nie potrafimy zrozumieć, ale uwierzcie, że wystarczy z nami szczerze porozmawiać, wyjaśnić wszystko, dlaczego jest tak a nie inaczej, postaramy się to zrozumieć, ale i Wy zechciejcie nas wysłuchać i potraktować poważnie. W końcu wyznajemy tą samą myśl, że „Nic co ludzkie nie jest nam obce”.

Młodzież